DEPRESJA - Objawy - Naturalne antydepresanty

Depresja - co to znaczy?

Depresja to choroba jak każda inna, którą można, a wręcz należy leczyć.

Jednak nie zawsze sami jesteśmy w stanie sobie pomóc, dlatego wtedy należy skorzystać z pomocy specjalistów.

Słowo depresja zrobiło w świecie karierę wśród szerokiej publiczności i to nie tylko wśród lekarzy. Należy tutaj podkreślić, że słowo depresja co innego będzie znaczyć w ustach laika, a co innego w ustach lekarza.

Jeżeli laik mówi o depresji to często ma na myśli smutek, przygnębienie, używa nawet takich fraz jak „złapałem deprechę”. Dla lekarza z kolei depresja oznacza zespół chorobowy wśród których smutek czy też obniżenie nastroju jest tylko jednym z elementów.

Mało tego, może być też tak, że u niektórych osób owe obniżenie nastroju czy też przygnębienie w ogóle nie występuje. Objawami mogą być zaburzenia snu, ból, lęk. Dlatego człowiek, który usłyszy z ust lekarzy o zdiagnozowanej depresji, powinien to potraktować bardzo poważnie.

Depresja dotyczy nie tylko nastroju czy stanu psychicznego, ale również dotyczy całego organizmu.
Tak jak każda choroba ma swój początek, fazę narastania, czas trwania.

Przyczyny depresji

• szybki rozwój cywilizacyjny
• wysokie tempo życia
• ciągły stres
• brak wypoczynku
• pogoń za dobrami materialnymi
• obawa przed utratą pracy bądź wysokiego statusu społecznego
• przepracowanie, presja kariery
• brak równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym
• krótki sen
• złe odżywianie
• pełnienie wielu funkcji równocześnie
• ciężkie i traumatyczne przeżycia
• niepowodzenia
• osamotnienie
• zdegradowane i zanieczyszczone środowisko naturalne
  
  To lista przyczyn wielu groźnych chorób somatycznych, zaburzeń emocjonalnych, a także chorób cywilizacyjnych. Dwie z nich są bardzo poważne i groźne. Są to nerwica i depresja.

Depresja - objawy

W depresji dochodzi do zmian praktycznie we wszystkich sferach życia. Człowiek inaczej myśli, inaczej przeżywa, inaczej odczuwa, inaczej działa. W depresji inaczej funkcjonują wszystkie nasze narządy.
Bardziej odczuwa się ból, pojawiają się problemy z układem krążenia, waha się ciśnienie tętnicze, waha się poziom cukru. Praktycznie każda część organizmu funkcjonuje gorzej niż zwykle.

Nie należy utożsamiać przygnębienia z chorobą depresyjną.

Jest cały szereg objawów, które wskazują jednoznacznie na występowanie w konkretnych przypadku depresji a nie przygnębienia.

Podstawowe objawy depresji:

• przygnębienie o charakterze głębokiego smutku, które utrzymuje się przez okres co najmniej dwóch tygodni, któremu towarzyszy obniżenie zainteresowań, trudności w przeżywaniu radości, przyjemności i spadek energii
• zaburzenia snu - mogą być problemy z zaśnięciem jak i utrzymaniem snu w ciągu nocy co powoduje, że pacjent budzi się niewyspany i zmęczony.
  
  Należy podkreślić, iż częstymi przypadkami są sytuacje kiedy człowiek zasypia wieczorem i budzi się około godziny 2-3 nad ranem i już nie może zasnąć, ewentualnie sen pojawia się wtedy kiedy już musi wstać z łóżka i rozpocząć dzień.
• brak apetytu, zaparcia, suchość jamy ustnej, kołatanie serca 
• zaburzenia funkcji seksualnych
• myśli samobójcze
• trudności w skupieniu uwagi, koncentracji
• zaburzenia pamięci 
• niepokoje i lęki, którym towarzyszy przyśpieszona akcja serca, biegunki na przemian z zaparciami, poczuciu wewnętrznego wypalenia, braku zainteresowań na przykład braku siły w oglądaniu telewizora, niechęci do czytania gazet
• pogorszenie kontaktów międzyludzkich
• każda najdrobniejsza czynność staje się problemem

Depresja nie jest stanem samoczynnie przemijającym, lecz poważną chorobą, która nieleczona może doprowadzić do tragicznych dla człowieka skutków.

Lekarz - orzecznik ZUS informuje, że choroby psychiczne, w tym zaburzenia depresyjne stanowią jedną z najpoważniejszych przyczyn niezdolności do pracy zawodowej. Jak wynika z analizy orzeczeń lekarzy orzeczników wydawanych w pierwszorazowych sprawach rentowych, choroby psychiczne są trzecią, po chorobach układu krążenia i nowotworach przyczyną niezdolności do pracy. Biorąc pod uwagę aspekt ekonomiczny, obciążenie systemu rentowego wydatkami na renty z powodu zaburzeń psychicznych to druga co do wielkości pula wydatków po chorobach układu krążenia. Renty z tytułu zaburzeń depresyjnych stanowią około 2/3 rent spowodowanych zaburzeniami psychicznymi. Waga problemu spowodowała, że od 2004 roku, dużą część zaburzeń depresyjnych objęto w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych rehabilitacją leczniczą w ramach programu prewencji rentowej dla osób zagrożonych utratą zdolności do pracy. Podstawą skierowania na rehabilitację realizowaną przez zakład jest orzeczenie lekarza orzecznika.

Pacjent, który rozpozna u siebie objawy depresji nie powinien tego lekceważyć. Powinien zgłosić się do lekarza. Najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu (rodzinnego), który niejednokrotnie zna pacjenta wiele lat, co ułatwi rozpoznanie ewentualnej depresji. Lekarz po rozpoznaniu depresji może wdrożyć odpowiednie leczenie. Jeżeli jednak leczenie okaże się nieskuteczne lub pojawią się skutki uboczne zażywania leku, wówczas lekarz rodzinny powinien skierować pacjenta do specjalisty lekarza psychiatry.

Dalsze leczenie prowadzi lekarz psychiatra w poradni zdrowia psychicznego.

Lekarz psychiatra, po zbadaniu i postawieniu diagnozy u pacjenta ordynuje leki przeciwdepresyjne. Są to tymoleptyki, które nie działają od razu. Jednak można odczuć od pierwszej nocy poprawę snu i to jest efekt bardzo pozytywny. Natomiast poprawa nastroju, ustąpienie lęku, jak również przyrost energii to okresy oczekiwania około trzech tygodni.


Jeżeli po zastosowaniu leków psychiatra po okresie 3-6 tygodni kontroluje pacjenta i nie widzi poprawy jego stanu zdrowia, wówczas zmienia preparat lub kieruje osobę do szpitala lub oddziału psychiatrycznego.

Jeżeli ambulatoryjne leczenie depresji jest nieskuteczne, a leczony pacjent jest w głęboko zaawansowanym stanie depresyjnym, ma urojenia bądź myśli samobójcze, nie przyjmuje pokarmów i jednocześnie nie jest otoczony wystarczającą opieką np. rodzinną, wówczas wdrażane jest leczenie elektrowstrząsowe. Ta forma terapii wymaga pisemnego wyrażenia zgody pacjenta. Jest wykonywana standardowo dwa razy w tygodniu w pełnym znieczuleniu.

Metoda ta jest bezpieczna i nie niesie za sobą żadnego ryzyka.

Czy można ustrzec się przed depresją? Czy można mówić o profilaktyce?

Otóż rozróżnia się kilka elementów profilaktyki. Najbardziej elementarna to profilaktyka wczesna czyli zdrowy styl życia. Człowiek jest jednością psychofizyczną, czyli psychika i ciało są powiązane na wiele sposobów. Tak więc człowiek, który dba o swoją kondycję, który dba o ciało będzie odporniejszy nie tylko na choroby ciała, ale też uodporni się psychicznie.

Bardziej celowana jest tzw. profilaktyka pierwotna polegająca na eliminowaniu czynników ryzyka. Tych czynników ryzyka w depresji jest bardzo dużo i nie wszystkich da się uniknąć, ale można podjąć próbę wpływu na niektóre. Najlepszym przykładem jest stres. Bez stresu nie da się żyć. Nie da się również uniknąć sytuacji konfliktowych. Jednak można podjąć próbę szybkiego rozwiązywania tych konfliktów. Najważniejsze aby tych rozwiązań nie odwlekać, ponieważ prozdrowotnie działa już sama próba rozwiązywania konfliktów.

Profilaktyka wtórna to wczesne leczenie choroby. Nie należy odwlekać leczenia. Jeżeli ktoś już ma depresję, powinien jak najszybciej podjąć leczenie a nie wmawiać sobie, że to jeszcze nie ten czas.

Osoby, które już miały epizod depresyjny w życiu, również powinny być czujne. Jeżeli leczą się farmakologicznie i nastąpiła poprawa samopoczucia i zdrowia wówczas ważne jest aby nie przerywały zażywania leków. Można porównać tę chorobę do cukrzycy. Przecież cukrzyk również nie zaprzestanie zażywać insuliny kiedy wyrówna mu się poziom cukru we krwi.
Oprócz zażywania leków warto również zastosować naturalne antydepresanty.

NATURALNE ANTYDEPRESANTY

Co możesz zrobić w domu by mieć dobry nastrój :
 

• prawidłowe odżywianie się - to co jemy ma znaczenie dla naszego mózgu
  • ryby morskie bogate w kwasy omega-3 
  • świeże warzywa i owoce - szczególnie banany bogate w serotoninę czyli hormon szczęścia
  • odrobina ostrej papryczki chilli która pobudzi mózg do produkcji endorfin
  • rośliny strączkowe i orzechy
  • czekolada najlepiej gorzka z dużą zawartością kakao
  • zioła takie jak: żeń-szeń, dziurawiec, melisa

• pij wodę! - dbanie o odpowiednie nawodnienie organizmu - ludzie często zapominają, że należy pić odpowiednią ilość wody - przyjmuje się, że powinno być przynajmniej 8 szklanek na dobę
  Picie odpowiedniej ilości wody może być lekiem na każdą chorobę.

• słońce to naturalne źródło światłoterapii, jeżeli jest słonecznie to koniecznie należy wybrać się na spacer. I tutaj warto podkreślić, aby jak najwięcej wychodzić z domu, nie siedzieć w czterech ścianach. Jeżeli brakuje pacjentowi motywacji do tego typu czynności, warto zadbać o zwierzę, które będzie dodatkowym motywatorem aby pozbierać się i wyjść na zewnątrz. 

• zwierzak - przebywanie ze zwierzętami ma wyjątkowo dobroczynny wpływ na ludzi. W miarę możliwości warto mieć psa lub kota jako najlepszego przyjaciela w domu.

• śmieszne filmiki - na stan psychiczny pacjenta korzystnie może wpłynąć oglądanie śmiesznych filmików, komedii i kabaretów zamiast horrorów.
  Śmieszne filmy z kotami na pewno poprawią nastrój.

CZYTAJ CYTATY MOTYWACYJNE